Hier ben ik weer, nog steeds één van België's beste exportproducten (Ahum). Dit weekend voer de wind mij naar Bratislava, hoofdstad van Slovakije en dus ook van mijn wederhelft. Dat bracht meteen met zich mee dat we over gratis logies konden beschikken, Daniela heeft er namelijk een vriendin wonen die er samenhokt met een mannelijk persoon van het wel zeer alternatieve type.
Ik vind Bratislava heel goed meevallen, in die zin dat er een niet al te groot maar heel gezellig historisch centrum is, met inbegrip van een chateau, en tegelijk is er op amper 10 minuten van het stadscentrum al mooie natuur te vinden. Die zijn we dan ook gaan opzoeken, met inbegrip van een panoramische zetellift, al was het mij niet helemaal duidelijk waar het panorama zich nu juist bevond. Misschien had het iets met het weer te maken.
Na Wenen was dit de tweede Donaustad die ik bezocht heb, en net als in de Oostenrijkse hoofdstad is er een soort van modern bouwsel, een toren zonder echte functie zeg maar, die een mooi uitzicht over de wijde omtrek biedt. Net als bij de "Donauturm" zijn we ook bij de "UFO" naar omhoog gegaan, en het was best mooi. (zie foto's op msn-space)
Om toch ff een vergelijking te maken: Bratislava is minder verpest door toeristen dan Praag, en minder verwoest door het communisme dan Brno. Al bij al blijft Wenen wel mijn favoriet voorlopig. Ik zou van mijn verblijf hier nog wel gebruik willen maken om een bezoekje te brengen aan Boedapest, Krakau, Karlovy Vary, Cesky Krumlov en Banska Bystrica, dus er kan nog vanalles gebeuren in de ranking.
Tenslotte nog een professioneel nieuwtje. Voor Infosys in India moeten ze een aantal Franssprekenden aanwerven, en ik mag sollicitanten per telefoon op hun talenkennis testen. Wat toch al voor enige hilarische momenten heeft gezorgd, zeker bij de Indiër die niet wist wat het woord "loisirs" betekent, en er niet beter op vond om het aan zijn familie/collega's/weet ik veel te vragen, terwijl ik één en al luisterend oor was aan de andere kant van de lijn. Anderzijds verbaast hun niveau me wel in positieve zin. Tot de volgende!
Sunday, February 25, 2007
Saturday, February 17, 2007
Punir des filles!
Gegroet!
In mijn streven om mijn blog wat meer up to date te houden, een nieuw verslagje. Mijn Belgische collega en ik hebben één gemeenschappelijke vriendin, en die is ons vorig weekend komen bezoeken, samen met een andere vriendin die ik ook nog ken uit de tijd dat ik mijn tijd zat te verdoen in de aula's van de KUL. Karen en Catherine, want zo heten de mokkels, kwamen op donderdag aan, waarop Daan en ik ze dan maar vergast hebben op een Italiaans restaurant dat naar Tsjechische normen erg goed is. Na de werkdag op vrijdag hebben we dan in mijn appartement gekookt. Bij deze gelegenheid konden de meisjes ook kennis maken met mijn flatmate Schnitzel, die naar goede gewoonte een verpletterende indruk maakte.
Op zaterdag ging het vervolgens naar Olomouc, een studentenstad op een 80 km van Brno. Nogal doods tijdens het weekend, zo bleek, maar wel een heel mooi pleintje. Weer iets dat ik van de to do lijst kan schrappen dus. 's Avonds inviteerde Poolse Monica ons eerst op een heerlijk etentje, en vervolgens werd er een soort kroegentoch georganiseerd. Hierbij konden we ook enkele Indiërs verwelkomen. Zij zijn sinds kort van Bangalore naar Brno gealloceerd en er was ons gevraagd hen wat te integreren. Eén van hen drinkt sowieso geen alcohol, de andere met mate, en geen van beide was al ooit in een club geweest. Daar is die avond keurig verandering in gebracht, met shotjes voor iedereen en in grote mate.
Op zondag was het tijd voor wat cultuur, met een bezoek aan "Villa Tugendhat", een Bauhaus-architectuur die Unesco werelderfgoed is. Best interessant om te zien, al zijn er misschien beter momenten om zoiets te doen dan een zondagmorgen om 11u met een kater. Zondavond was er een klein pokertornooi, waarin ik naar goede gewoonte weer eens slaag kreeg van enkele beginners. Uiteindelijk won Catherine het pleit, voor Cristina uit Roemenië en Daniela uit Slovakije, in het dagelijks leven ook wel mijn aanhangsel genoemd.
Maangavond nog een etentje met de Belgische delegatie, aangevuld door het drinken van een fles "Saurer Apfel" op een muurtje dichtbij de kathedraal. Een mooie locatie voor een mooie drank. Na een beschieden discotheekbezoek, het was nu eenmaal maandag, werd er afscheid genomen.
Op professioneel gebied weinig nieuws te melden, hetzij dat ik binnekort wsl nog is een week naar Amsterdam kom. Ik ben ook een weekje "deputy of the teamleader" geweest, omdat de echte ziek was. Interessante ervaring, op mijn leeftijd wilt ge nu eenmaal spelen, om het in voetbal uit te drukken. Nu kan ik weer voor een paar maandjes de kast in:;
Hou jullie goed daar!
In mijn streven om mijn blog wat meer up to date te houden, een nieuw verslagje. Mijn Belgische collega en ik hebben één gemeenschappelijke vriendin, en die is ons vorig weekend komen bezoeken, samen met een andere vriendin die ik ook nog ken uit de tijd dat ik mijn tijd zat te verdoen in de aula's van de KUL. Karen en Catherine, want zo heten de mokkels, kwamen op donderdag aan, waarop Daan en ik ze dan maar vergast hebben op een Italiaans restaurant dat naar Tsjechische normen erg goed is. Na de werkdag op vrijdag hebben we dan in mijn appartement gekookt. Bij deze gelegenheid konden de meisjes ook kennis maken met mijn flatmate Schnitzel, die naar goede gewoonte een verpletterende indruk maakte.
Op zaterdag ging het vervolgens naar Olomouc, een studentenstad op een 80 km van Brno. Nogal doods tijdens het weekend, zo bleek, maar wel een heel mooi pleintje. Weer iets dat ik van de to do lijst kan schrappen dus. 's Avonds inviteerde Poolse Monica ons eerst op een heerlijk etentje, en vervolgens werd er een soort kroegentoch georganiseerd. Hierbij konden we ook enkele Indiërs verwelkomen. Zij zijn sinds kort van Bangalore naar Brno gealloceerd en er was ons gevraagd hen wat te integreren. Eén van hen drinkt sowieso geen alcohol, de andere met mate, en geen van beide was al ooit in een club geweest. Daar is die avond keurig verandering in gebracht, met shotjes voor iedereen en in grote mate.
Op zondag was het tijd voor wat cultuur, met een bezoek aan "Villa Tugendhat", een Bauhaus-architectuur die Unesco werelderfgoed is. Best interessant om te zien, al zijn er misschien beter momenten om zoiets te doen dan een zondagmorgen om 11u met een kater. Zondavond was er een klein pokertornooi, waarin ik naar goede gewoonte weer eens slaag kreeg van enkele beginners. Uiteindelijk won Catherine het pleit, voor Cristina uit Roemenië en Daniela uit Slovakije, in het dagelijks leven ook wel mijn aanhangsel genoemd.
Maangavond nog een etentje met de Belgische delegatie, aangevuld door het drinken van een fles "Saurer Apfel" op een muurtje dichtbij de kathedraal. Een mooie locatie voor een mooie drank. Na een beschieden discotheekbezoek, het was nu eenmaal maandag, werd er afscheid genomen.
Op professioneel gebied weinig nieuws te melden, hetzij dat ik binnekort wsl nog is een week naar Amsterdam kom. Ik ben ook een weekje "deputy of the teamleader" geweest, omdat de echte ziek was. Interessante ervaring, op mijn leeftijd wilt ge nu eenmaal spelen, om het in voetbal uit te drukken. Nu kan ik weer voor een paar maandjes de kast in:;
Hou jullie goed daar!
Monday, February 05, 2007
She's our spiritual leader
Ahoi,
Zoals verontwaardigde lezers al terecht aangaven, heb ik dit medium weer is veel te lang verwaarloosd. De redenen zijn steeds dezelfden: gebrek aan tijd en motivatie, soms ook inspiratie, of het mezelf wijsmaken dat ik toch al heel de dag achter een pc zit en dus niet per sé nog is na de werkuren dien te internetten. Maar bon, een kleine update van mijn tijdsbestedingen sinds mijn come-back hier half januari.
Eén weekend kon ik mijn neef Michael vergasten hier in Brno, en raceliefhebbers die we zijn, trokken we naar de nabijgelegen "Masarykring" voor een rondje op het circuit. Er wordt hier jaarlijks Moto GP verreden, maar daar was op dit moment weinig van te merken: eerst een boswandeling van 4 km, vevolgens over de omheining klimmen en als we een uurtje later het circuit verlaten op een andere plaats dan waar we zijn binnengekomen, vaststellen dat de eerstvolgende bus pas over drie uur passeert. Dan maar een stevige wandeling naar het dichtsbijzijnde dorp, dat bij nader inzien toch net niet nabijgelegen genoeg was om het zonder lift te klaren. Dezelfde avond was er een wild feestje bij mijn Belgische collega Daan, die samenhokt met de Kameroener Achilles, bekend van eerdere berichten. Daarnaast resideert er in datzelfde appartement het vrouwelijke trio Andrea-Christina-Monica, respectievelijk uit Roemenië, Servië en Polen. Mooi toch, al die Oost-Europese meisjes! Het feestje liep trouwens een beetje uit de hand, de nieuwsgierigen moeten maar eens de foto's op de website van Daan bekijken, zie ook in de links. Van mijn neef zijn moves zijn helaas geen beelden gemaakt, van die van mij des te meer.
Eén weekend verder trok ik met Daniela naar Praag, om aldaar in de sneeuw rond te huppelen en van een iets meer geglobaliseerd deel van Tsjechië te proeven. Andermaal een heel toffe ervaring, met hele mooie uitzichten, maar mijn voorlopige topper in Centraal-Europa blijft toch Wenen. Dit heeft vooral met de gastronomie te maken, want hoe langer ik hier ben, hoe meer de Tsjechische keuken van zijn pluimen laat:;
En afgelopen weekend was er op vrijdag een Sangriaparty, alwaar enkele Zuiderlingen een plastic zwembadje vol met Sangria geladen hebben, zeer geestig allemaal. Heel het bedrijf was andermaal uitgenodigd, en er was dan ook veel bekend volk. Ik heb wel niet doorgetrokken deze keer, daar ik nog iets van m'n weekend wou hebben. Voorts had het niet zoveel om het lijf, maar daar had ik ook wel eens behoefte aan. Op zondag ook nog iets gedronken met mijn zelfde neef Michael, die wel meer in Brno vertoeft de laatste tijd.
Op het werk loopt het ook los, er is nog een nieuwe directe collega bijgekomen, Olga, een Tsjechische dame die 6 jaar in Nederland heeft gewoond, en die haast beter Nederlands spreekt dan ikzelf. Nu nog mijn volledige naam foutloos trachten uit te spreken:;
Een laatste ding dat ik kwijt wil is dat ik me prepareer voor de halve Marathon van Praag, einde maart. Leg gerust een paar supportersbussen in zou ik zo zeggen! En bij deze de belofte om toch iets vaker te bloggen!
Cau
Zoals verontwaardigde lezers al terecht aangaven, heb ik dit medium weer is veel te lang verwaarloosd. De redenen zijn steeds dezelfden: gebrek aan tijd en motivatie, soms ook inspiratie, of het mezelf wijsmaken dat ik toch al heel de dag achter een pc zit en dus niet per sé nog is na de werkuren dien te internetten. Maar bon, een kleine update van mijn tijdsbestedingen sinds mijn come-back hier half januari.
Eén weekend kon ik mijn neef Michael vergasten hier in Brno, en raceliefhebbers die we zijn, trokken we naar de nabijgelegen "Masarykring" voor een rondje op het circuit. Er wordt hier jaarlijks Moto GP verreden, maar daar was op dit moment weinig van te merken: eerst een boswandeling van 4 km, vevolgens over de omheining klimmen en als we een uurtje later het circuit verlaten op een andere plaats dan waar we zijn binnengekomen, vaststellen dat de eerstvolgende bus pas over drie uur passeert. Dan maar een stevige wandeling naar het dichtsbijzijnde dorp, dat bij nader inzien toch net niet nabijgelegen genoeg was om het zonder lift te klaren. Dezelfde avond was er een wild feestje bij mijn Belgische collega Daan, die samenhokt met de Kameroener Achilles, bekend van eerdere berichten. Daarnaast resideert er in datzelfde appartement het vrouwelijke trio Andrea-Christina-Monica, respectievelijk uit Roemenië, Servië en Polen. Mooi toch, al die Oost-Europese meisjes! Het feestje liep trouwens een beetje uit de hand, de nieuwsgierigen moeten maar eens de foto's op de website van Daan bekijken, zie ook in de links. Van mijn neef zijn moves zijn helaas geen beelden gemaakt, van die van mij des te meer.
Eén weekend verder trok ik met Daniela naar Praag, om aldaar in de sneeuw rond te huppelen en van een iets meer geglobaliseerd deel van Tsjechië te proeven. Andermaal een heel toffe ervaring, met hele mooie uitzichten, maar mijn voorlopige topper in Centraal-Europa blijft toch Wenen. Dit heeft vooral met de gastronomie te maken, want hoe langer ik hier ben, hoe meer de Tsjechische keuken van zijn pluimen laat:;
En afgelopen weekend was er op vrijdag een Sangriaparty, alwaar enkele Zuiderlingen een plastic zwembadje vol met Sangria geladen hebben, zeer geestig allemaal. Heel het bedrijf was andermaal uitgenodigd, en er was dan ook veel bekend volk. Ik heb wel niet doorgetrokken deze keer, daar ik nog iets van m'n weekend wou hebben. Voorts had het niet zoveel om het lijf, maar daar had ik ook wel eens behoefte aan. Op zondag ook nog iets gedronken met mijn zelfde neef Michael, die wel meer in Brno vertoeft de laatste tijd.
Op het werk loopt het ook los, er is nog een nieuwe directe collega bijgekomen, Olga, een Tsjechische dame die 6 jaar in Nederland heeft gewoond, en die haast beter Nederlands spreekt dan ikzelf. Nu nog mijn volledige naam foutloos trachten uit te spreken:;
Een laatste ding dat ik kwijt wil is dat ik me prepareer voor de halve Marathon van Praag, einde maart. Leg gerust een paar supportersbussen in zou ik zo zeggen! En bij deze de belofte om toch iets vaker te bloggen!
Cau
Subscribe to:
Posts (Atom)
